Weg van de waanzin

Wandelend door het Heijdener Ländchen treft me steeds weer de weldadige rust. Net over de grens komt het heerlijke landleven je snel tegemoet. Beken kabbelen, velden geuren en vogels fluiten. Verder hoor je alleen maar stilte. Heijdener Ländchen, één van mijn favoriete wandelgebieden.

Goed nieuws voor de Parkstad. Het staat te boek als krimpregio. Logisch redenerend betekent dit dat we met z’n allen meer ruimte kunnen geven aan rust. Dat is natuurlijk ook zo, maar megalomane euregionale beleidsmakers zien dat anders. Na het debacle van het grensoverschrijdende bedrijventerrein Avantis hebben zij nu hun vizier gericht op de buitenring. Een volstrekt overbodige weg, of het zou de bedoeling moeten zijn de leegloop van de oostelijke mijnstreek te bespoedigen.
Minder mensen, meer wegen, zo vat ik hun holle visie samen. Als de weg er eenmaal ligt, zal een commissie spoedig aan het werk gaan om de overbodigheid te onderstrepen. Net zoals gebeurd is met Avantis door de commissie Deetman.

Nu de jongens toch grensoverschrijdend bezig zijn, is het de bedoeling dat die buitenring aansluiting krijgt vanuit het Duitse zuiden. Wie nu de weg Richterich – Locht bezoekt, ziet dat er gemiddeld één auto per drie minuten passeert. Toch voldoet deze weg niet, want de B258n moet dwars door het veld versterking bieden.

Over een jaar begint de asfaltplaag. Dan komt de bekrompen visie op krimp tot volle wasdom. Of is het tij nog te keren? Mijn parool: Weg met de weg van de waanzin!