Mediacratie

Afgelopen dagen stond de verhouding tussen politiek en media in de belangstelling. Dit mede naar aanleiding van het terugtreden van Job Cohen. De nieuwsmakers van PowNed glorieerden in eigen ogen omdat een van hun mensen uitstekend in staat bleek de getergde politicus nog verder af te zeiken. Voorwaar een prestatie!
In reactie daarop stelde het duo Tahir en Kinneging het gedrag van groepen als PowNed ter discussie. Ga in op de inhoud, zo stellen zij.
Indien de media ingaan op de inhoud, kunnen zij als waakhond van de democratie dienen. Door mensen die zich in de politiek wagen met irrelevante vragen van de inhoud af te leiden, knaagt de journalist juist aan de wortels van de democratie. Beoordeel politici op hun politieke werk en laat op louter sensatie en uiterlijkheid beluste journalistiek achterwege. Dit vergt natuurlijk wel deskundigheid van de journalist. In dit verband is het opmerkelijk dat de gewraakte PowNed-journalist Castricum afgestudeerd is aan een hogeschool in Zwolle. Juist ja, bij die instelling waar onlangs bleek dat in veel gevallen het journalistieke papiertje ten onrechte werd verstrekt!

Beestenboel

Trots als een pauw betrad de Amsterdamse burgemeester Cohen twee jaar geleden de Haagse politieke arena met de bedoeling de taak van premier op zich te nemen. Hoewel het gebalk van de zittende premier abrupt tot een end kwam, kreeg Cohen van de kiezer toch niet de kans op landelijk niveau de boel bijeen te gaan houden en werd veroordeeld tot de oppositie.

Het politieke dier drentelde onwennig door de kamer, overgeleverd aan de hongerige wolven die het makke lammetje wel rauw lustten. De media lieten zich evenmin onbetuigd. In opzet de waakhonden van de democratie, verworden tot de ratten die laag bij de grond aan de poten van het gezag knagen. De nieuweling moest het meteen stevig ontgelden in krant en op tv. Oké, het beste paard struikelt weleens, maar bij Cohen ging dat gezegde al snel niet meer op. Hij bleef onwennig in zijn nieuwe rol. Afgelopen najaar delfde de bedrijfspoedel het onderspit tegen de slinks opererende gedoogpitbull van de overzijde van de kennel. De poedel kon de boel intern niet langer meer bijeenhouden en leidde zichzelf afgelopen week naar de slachtbank. Hij verlaat per direct de Haagse slangenkuil.
De sociaaldemocratische fractie behoeft een nieuwe door de wol geverfde leider. Eentje met een olifantenhuid die de snedige beet van de politieke concurrent kan weerstaan. Op het moment dienen zich drie kandidaten aan. De jonge hond Van Dam, de manenloze leeuw Samsom en de oude vos Plasterk. Zij gaan zich de komende weken fel presenteren en verweren binnen de eigen gekwelde partij. Over enige weken weten we welke rode haan victorie kraait. En zo voorspel ik, spoedig daarna kraait er geen haan meer naar. 

Tocht

Er gaat geen nieuws-, praat- of actualiteitenprogramma voorbij of ze hebben het erover. De tocht der tochten, de elf steden verbonden door ijskoude winterse pracht. De Friese raad van elf verzamelt zich, de rayonhoofden steken hun koppen bijeen en houden het hoofd koel. Nog geen mededeling. De nieuwsmakers stampvoeten hun ledematen warm, houden hun poot stijf en dringen aan. ‘Hoe dik is het ijs? Welke dag? Hoeveel procent kans?’ Komt het er na vijftien jaar weer van of staat de tocht der tochten alsnog op de tocht? Ontdooit het Friese carnaval voordat de eerste fles berenburger is geopend?

Beneden de rivieren gaan mensen onverstoorbaar edoch vrolijk en opgewekt door met hun voorbereiding op hun eigen volksfeest. In schuren zijn de praalwagens kleurrijk in de maak. Voorkamerramen zijn uitbundig omgetoverd tot heuse clowneske carnavalsetalages, dit tot ergernis van de verkilde Hollandse carnavalshater. ‘Drie dagen is drie dagen!’, mompelt deze in zijn snorloze baard en wendt zich spoedig tot de nieuwsrubriek die de situatie van het Slotermeer haarfijn uit de doeken doet. Nog zes centimeter en ’t jeet los.

Het contrast tussen noord en zuid is in de winter het sterkst voelbaar. Heeft Koning Winter zijn eerste vlokje gestrooid, is het eerste waterdruppeltje vorstelijk tot ijs gestold of de noorderling haalt zijn schaatsen uit het vet. Het elfstedenkruisje als hoogste ideaal. Heeft Sint Maarten zich gemeld of raden van elf snellen naar het dichtstbijzijnde dorpskroegje op het kerkplein. De Blauwe Schuit komt van stal en maakt zijn rondgang langs de Limburgse elf. De muziek klinkt, het bier schuimt, de kelen worden gesmeerd. Vrolijke opmaat tot drie dolle dagen. Weer of geen weer, het carnaval staat nimmer op de tocht.