Smeekbede

Het lijkt erop dat iedereen volop gewend is aan het vroeg buitenshuis vertoeven dit voorjaar. De korte broeken, de T-shirts en de naveltruitjes domineren het straatbeeld. De terrassen zitten heerlijk vol. Weermannen en -vrouwen glimmen vol trots dat het zomer blijft. De planten schieten snel uit de grond en bloeien dat het een lieve lust is. Met een beetje geluk oogst ik voor juni mijn eerste zomerkoninkjes. Jawel, zomerkoninkjes. Maar… aan alles is een maar. Ik wil niemand angst aanjagen, maar… Ik wil niemand uit de droom helpen, maar… Ik wil de pret niet bederven, maar… Wanneer gaat het regenen?

Ik ben een liefhebber van evenwicht. Daarom houd ik ook van ons gezonde Hollandse klimaat. Waardeer ik het werk van de weergoden in ons kikkerlandje. Het mag van mij stormen, vriezen, regenen als het op z’n tijd ook maar prachtig zonnig is. Maar nu, na anderhalve maand hemelwater van woestijnniveau vind ik het welletjes. Ik wil de hemelsluizen open, het mag best met bakken naar beneden komen. Gráág!

Ik stel het me al helemaal voor. Na zonsondergang begint het te regenen. Zo’n mals verkwikkend buitje. De dageraad jaagt de wolken even over de einder, de zon licht weer schitterend bij. We gaan weer naar buiten en snuiven de weldadig frisse lucht op die de natuur ons biedt. Genieten van het voorjaar, sappig gras, zoet en kruidig geurende planten. Zo hoort het te zijn. Tussen de buien door in het zonnetje op het terras. Zo nu en dan een trui en paraplu. Op dit moment is het veel te droog, de grond barst, zelfs het gras bijt in het stof. De regen moet nu snel komen voordat de natuur helemaal nat gaat.