Afgelopen week presenteerden de partijleiders van de twee
grootste partijen het nieuwe regeerakkoord onder de noemer bruggen slaan.
Meteen klaagt het teleurgestelde electoraat steen en been en beticht het duo
Rutte en Samsom van het breken van beloften. Ten onrechte.
In september koos men rijkelijk voor de VVD mede om links
uit het torentje te houden en stemde men massaal op de PvdA deels bedoeld om de
rechtse premier een poets te bakken. Welnu, het resultaat is dat beide partijen
de verkiezingen wonnen. Beide partijen haalden gezamenlijk een meerderheid, de
partijleiders namen het mandaat serieus en gingen voortvarend aan de slag. In
knap twee maanden presenteren zij een regering waarbij beide participanten een
brug slaan en elkaar ruim baan gunnen. Winst en verlies, liberaal beleid naast
sociaal-democratisch gedachtegoed. Een compromis, zoals dat in ons
meerpartijensysteem nu eenmaal gebruikelijk is. Met voor elke partij de helft
van de programmapunten duidelijk herkenbaar in het uitgestippelde akkoord.
Liberaal snijden en de pijn sociaal-democratisch eerlijk verdelen. Beloften
worden aldus ingelost, ze komen voort uit de verkiezingsuitslag die de
Nederlander zelf heeft gerealiseerd. We krijgen de regering die we wensen en
die we verdienen. Dat noemen we democratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten