Zuidwaarts

Maandag belooft een spannende dag te worden. Voor onze zoon het lang verbeide moment waarop hij zijn koffers pakt. Of beter gezegd, zijn backpack. De ingewijden weten dan dat Australië de bestemming is, de populaire vorm voor jongeren om hun sabbatical te vieren. Even een half jaartje freewheelen in het diepe zuiden.

Een twintigtal jaar geleden heb ik het op een regenachtige zondag gewaagd mijn kinderen mee te nemen naar de bioscoop. Daar draaide de Disneythriller ‘Reddertjes in Kangoeroeland’. Mogelijk is daar de fascinatie voor het kleinste continent ontstaan. Sedertdien lag menig boek over het mede door Hollanders ontdekte land naast het bed de droom tot leven te wekken. Van Aboriginals tot Ayers Rock, van kangoeroe tot koala, van zandwoestijn tot Zuiderkruis: Australië, het bleef boeien, ja het ging meer en meer lonken.

Na het afronden van zijn studie is onze globetrotter huiswaarts gekeerd om de voorbereiding stevig ter hand te nemen. Met eerdere reizen naar Dubai en China weet hij wat het is lang in de lucht te zweven. Met beide benen op de grond heeft hij de afgelopen weken geregeld wat er geregeld moest worden. Ik hield me afzijdig, zorgde ondertussen voor stevig Hollandse kost. Opdat hij zich optimaal kon wijden aan zijn prachtige project.

Morgen is het zover. Dan staan we in alle vroegte op om niets van het afscheid te hoeven missen. Zelfs de zus van de reislustige vergezelt ons naar Schiphol. De vlucht naar de andere kant van de aardkloot is onvermijdelijk nabij. De grote droom moederziel alleen verwezenlijken. We zijn er allemaal om verschillende redenen ondersteboven van. Rust, vrijheid en ruimte, voor zoonlief is het helemaal top.