Afgelopen jaarwisseling heb ik na rijp beraad een belangrijk
besluit genomen. Want ondanks het gegeven dat ik me gematigd heb tijdens de
feesten van de donkere dagen begon de schaal aardig door te slaan, zodat ik me
genoodzaakt zag tegen mijn gewoonte in met een goed voornemen het nieuwe jaar te
starten. Want was ik in mijn jonge jaren gezond aan de lichte kant, met het
verstrijken van de jaren werd ik allengs ongezond rond. Ik nam me voor het tij
te keren door iets minder te consumeren en iets meer te bewegen. Ik kreeg het
op m’n heupen en onder het mom van de aanhouder wint nam ik iets vaker de benen
richting bos. Om het proces te versterken liet ik het royaal opscheppen tijdens
de warme hap achterwege en was er na gedane arbeid minder plaats voor de
vloeibare boterham. En warempel, na een aarzelende start is mijn tred
geleidelijk aan een stuk lichtvoetiger.We zijn ondertussen ruimschoots aan de zonnige zijde van het jaar beland, hoogste tijd de balans op te maken. Ik kan wel doorgaan tot ik een ons weeg, maar ik heb voor even mijn buik vol van de Spartaanse schema’s. Het is immers vakantietijd en dan mag ik voor even welverdiend de teugels een beetje laten vieren. Feestvreugde beleven met een extra spiesje op de barbecue, aangelengd met een verfrissend zomerse witte, gebrouwen in een bekende wijk. Tevreden achteroverleunen in mijn eigen bloeiende hof van Eden, de handen wrijvend over mijn geslonken buik. Ik overzie de voorbije tijd en bezie wat komen gaat: mijn afvalbeleid slaat aan, ik kan ondertussen weer wenden naar gewichtiger zaken van het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten