Een voorwerp uit vervlogen tijd. Een simpel attribuut dat in
de schuur achteraf aan een haakje wachtte tot zijn tijd aangebroken was: de
grote schoonmaak in het voorjaar. Het hele huis werd aan een minutieuze
oplapbeurt onderworpen. Alle meubelstukken werden verplaatst, de vloerkleden
naar buiten gesleept en de emmers met sop gevuld. De kleden werden over
muurtjes of geïmproviseerde rekjes gedrapeerd om door de mattenklopper stevig
onderhanden genomen te worden. Stofwolken verjoegen spoedig de prille
lentelucht.
Wellicht geïnspireerd door deze daad van hardhandig geweld
gebruikte mijn moeder de rieten mepper ook als scherprechter om onze
kinderruzies te beslechten. In woorden dan, want meestal kwam het niet verder
dan een dreigement, hetgeen danig op onze lachspieren werkte. De ruzie alsnog
via een omweg gesmoord.
In mijn jeugdjaren greep een satirisch duo het
multifunctionele huishoudvoorwerp aan als symbool voor hun boodschap van
eenvoud. Het Simplisties Verbond was een feit. Zo blijkt maar weer waar een klein voorwerp groot in
kan zijn.
De mattenklopper, object vervliegend in vergetelheid.
Moderne huishoudens beschikken over krachtiger instrumenten om het stof te
weren. Bovendien is de voltijd huismoeder een zeldzaam fenomeen evenals de grote
schoonmaak. In onze snelle tijd is geen plaats meer voor eenvoud en geduld. En
daarmee is het multifunctionele rieten huishoudobject van het toneel verdwenen.
De mattenklopper, voorwerp uit het verleden, is verworden
dan wel verheven tot museumstuk. Onlangs vertoefde ik in het regionale
ontdekcentrum, het museum voor wetenschap, industrie en samenleving. In de
afdeling waar huishoudelijke apparaten staan tentoongesteld wees een meisje vol
verwondering naar het alhier beschreven voorwerp en sprak haar grootmoeder aan
met de volgende veelzeggende woorden: ‘Oma, wat hadden de vliegenmeppers
vroeger grote gaten!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten