Mijn dag begint telkens met het schelle geluid van de
wekker, spoedig gevolgd door de afgang naar het pruttelende apparaat. Ik zet
een mok met koffie aan mijn mond en laat het leven in me stromen. Het pure spul
aangevuld met suiker, witte kristallen als broodnodige extra pep. Schoorvoetend
geef ik me over aan de dagelijkse verplichtingen, sla me er opgewekt doorheen.
Na gedane zaken keer ik huiswaarts alwaar ik de inwendige mens versterk met een
voedzaam maal. Het kastje vol geestelijke verstrooiing flitst aan, ik hang
onderuit op de bank. Het teveel aan verbruikte energie eist zijn tol, de
oogleden worden zwaar. Gelukkig verkwikt een kwartiertje rust zowel lichaam als
geest. Ik benut de resterende vrije tijd, regel nog wat aangename zaken om
vervolgens naar de fles te grijpen teneinde mijn spirit te kalmeren. Met
bloeddoorlopen ogen strompel ik naar boven en vertrek in een opgeluchte slaap.
Geen dag voorbij zonder dope voor de gewone man.
De media zijn in de ban van de bekentenis van een groot
sportman. Sensatie hangt in de lucht, eindelijk wordt het bange vermoeden
bevestigd, eindelijk gerechtigheid. De grote kampioen geeft ruiterlijk toe dat
hij de zaak heeft geflest. Zie je wel! We wisten het wel! Het kon niet anders!
Ik laat het geamuseerd over me komen. De snoodaard met zijn zeven zeges is een
ware krachtpatser, zelfs in het belazeren van de kluit. Nu geeft hij heldhaftig
toe. Het circuit van brood en spelen wil bloed aan de paal, list en bedrog zijn
onderdeel van het systeem. De winnaar verliest, maar niet voor mij. Ik
veroordeel hem niet want zelfs ik beken. Geen dag voorbij zonder dope.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten