Water

Het regent. In onze streken een veelvoorkomend en veel beklaagd verschijnsel. De zon verschuilt zich hoog boven de wolken  en neemt naar onze zin te vaak een vrije dag. Terwijl wij onze vakanties voorbereiden plenst het de ganse dag. De natuur laaft zich volop, maar de bloei houdt zich even in. Ook de zomerkoninkjes laten nog even op zich wachten.
Enige dagen geleden ontvingen we een bericht van het waterbedrijf. ‘Door onderhoudswerkzaamheden moeten wij in onderstaande periode de waterlevering tijdelijk beperken.’ De boodschap is duidelijk. Op de vooravond van de aangekondigde dag laten we de badkuip vollopen, emmers met water vullen aan, potten en pannen staan klaar en koffiezetapparaat en waterkoker zijn ook rijkelijk voorzien. Goed voorbereid leggen we ons te rusten.
Op de aangekondigde dag staan we op en draaien de kraan open. Niets te bekennen, nog geen druppel. Een koude douche houden we niet van, we behelpen ons met de emmer en nemen een schepje met de blote hand. De wasmachine is werkeloos, de afwas stapelt zich op en wacht op betere tijden. Tandenpoetsen is geen probleem, maar even niet de gebruikelijke routine bij de kraan. Strijken: het ijzer vullen met water uit een fles. Een dagje waterimprovisatie. Het is goed te merken welke dingen we zonder nadenken gewoon zijn te doen. Vanzelfsprekend. Er is er niets aan de hand want morgen is het waterbedrijf klaar. We maken ons niet druk en vertrouwen er volledig op dat het water spoedig weer door de leidingen stroomt.
Buiten regent het onophoudelijk door. Droog onder de pannen ervaren we het contrast, we kunnen het prima hebben. Buiten willen we het niet, binnen hebben we het niet. Water.