Slag

Onlangs reed ik door Sleeswijk - waar in 1864 een hevige veldslag woedde - vredig op de Deens-Duitse grens aan. Ik zag van afstand vrolijke Scandinavische vlaggen wapperen, het gekruiste kwintet compleet. Daarachter de dundoeken van de Duitsers en de Hollanders. De laatste vaan ondersteboven, opmerkelijk dat ook aan de Duits-Deense grens ons boerenprotest vorm krijgt. Of zou er sprake zijn van een vergissing?

Het boerenprotest, er is veel over gezegd en geschreven. Van klimaatgekkies tot trekkerterroristen, alle tussenposities, stikstofneutralen niet uitgesloten. TV-programma, krantenrubriek en smoelenboekdiscussie, je ontkomt niet aan de crisis. Zelf heb ik geen verstand van de stikstofproblematiek, als niet-wetenschappelijk geschoolde moet ik het doen met mijn gezonde boerenverstand. Alleen als ik door de omgeving wandel, zie ik dat Moeder Natuur zich meldt middels het weelderig laten groeien van het nitrogeniumminnende duo braam en brandnetel. Ik ben zelfs zo vrij geweest het brandende plantje om te vormen tot gier, omdat het zo prima als meststof kan fungeren. Door het afgeven van stikstof laat het mijn planten groot en groen groeien.

Weer helemaal thuis van mijn vakantieavonturen, besluit ik op pad te gaan in eigen omgeving. Wachtend voor het verkeerslicht zie ik een camper voorbij rijden. Een vakantie-eigenhymer met aan de zijkant een affiche met een rood hart op een witte achtergrond. Achteraan bungelt een vlag, met het blauw boven, wit in het midden en het rood onder. Maar het formaat verraadt dat het niet de nationale driekleur betreft. Dit protest is duidelijk met de Franse slag gemaakt.